Karnacja skóry

Karnację skóry kształtują dwa czynniki: barwnik -melanina i ukrwienie. Różnice w odcieniach skóry spowodowane są zmienną zawartością barwnika, ilości i wielkości ziaren melaniny, różnego rozmieszczenia barwnika w skórze.

Stwierdzenie stopnia ukrwienia skóry nie jest łatwe ze względu na kolorystykę. Równomierne ukrwienie nadaje jasnej skórze różowy odcień. W przypadku wysokiego ciśnienia krwi jest ona często zaczerwieniona. Niedokrwienie powoduje bladość, uszkodzone naczynia krwionośne nadają skórze niebiesko-czerwoną kolorystykę. Choroby nerek lub wątroby nadają skórze odcień brązowy lub żółtawy. Przebarwienia występują zazwyczaj w określonych partiach skóry, ale mogą także obejmować całą jej powierzchnię. Często związane są z zaburzeniami przemiany materii nasilającymi się wraz z zaawansowaniem procesu starzenia. Produkty przemiany materii odkładają się w skórze tworząc starcze plamy. Zabarwienie skóry po użyciu preparatów samo-opalających i tatuaże to przykłady zamierzonych przebarwień skóry.

Rzeźba skóry. Zależy od rodzaju cery, działających na nią czynników mechanicznych i fizycznych oraz stanu głębiej położonych warstw. Na stały uraz mechaniczny skóra reaguje zrogowaceniem lub tworzy modzele. Zrogowacenie może być spowodowane promieniowaniem słonecznym lub peelingiem. Cera tłusta jest gruba, ma duże pory i zrogowacenia. Częste stany zapalne, np. w trądziku, pozostawiają blizny. Starzeniu się skóry towarzyszy utrata gładkości. Na rzeźbę skóry wpływa zawartość wody w tkance łącznej i podściółce tłuszczowej.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *