Para – mgiełka na twarz.
Większość kosmetyczek wykonuje w swoich gabinetach standardowy zestaw zabiegów. Jednym z nich jest stosowanie pary w ramach zabiegu intensywnego oczyszczania skóry. Jakie mamy możliwości zastosowania pary wodnej i kiedy ten zabieg jest wskazany, a kiedy raczej nie?
Istnieje kilka rodzajów pary wytwarzanej przez odpowiedni aparat: sama para wodna, z dodatkiem ziółi mgiełka ozonowa. Parówki wyszły już praktycznie z użycia. W języku fachowym aparat do wytwarzania pary nazywany jest często wapozonem (zastrzeżona nazwa firmowa – Vaposon).
Aparat do wytwarzania pary może być pojedynczym urządzeniem lub w zestawie z innymi. Woda jest podgrzewana, a powstała para przechodzi obok lampy kwarcowej. Z tlenu powstaje wówczas trójwartościowy ozon w nietoksycznym stężeniu. Ozon jest bardzo nietrwały, ulega rozpadowi natychmiast po wydostaniu się z aparatu. Po przebyciu około pięciu centymetrów para traci przypisywane jej właściwości dezynfekujące. Działa rozpulchniająco na skórę i rozszerza naczynia włosowate, przyspieszając przemianę materii. Ozon nie odgrywa przy tym szczególnej roli, ale para wzbogacona ozonem działa hamująco na aktywność enzymów. Oznacza to, że nie należy jej stosować do nawilżania peelingów enzymatycznych.